Hallowa!

Na al die buien de voorbije dagen dachten we dat het mooie weer wel voorbij was maar de zon laat ons niet in de steek! We bakken weer.

Er is al een begrafenis van 3 dagen in ons dorpje aan de gang, de familie feest en eet.. ik heb nog nooit zo graag op iemand zijn afscheid wille zijn. (foei!) Ma bon we merkte achter ons gezellig ziekenhuisje een boerderijtje met VARKENS! Eén van de sisters kweekt ze om te verkopen en de opbrengt van hun vlees wordt geschonken aan de aidspatiënten van project Hope. Dus zullen Bie en ik ons opofferen om vlees te eten voor het goede doelJ

Project Hope is een stichting van Holland die medicatie uitdeelt aan positieve patiënten maar ook voorlichting geeft aan kinderen. Een hele goeie zaak maar moest de priester in de mis stoppen met preken over het condoomverbod zoude er ook al veel levens gered worden...

Kristien, onze buurvrouw, een Oostenrijkse verpleegster die al haar verlof van 2 jaar spaarde om 3 maanden bij project Hope te komen helpen. Frustrerend voor haar want van de 1,5 maand dat ze hier al was waren er nog maar 16 dagen aidsmedicatie, wat een ramp voor de patiënten is.

Verder is het werken hier zo fijn, iedereen is zo hartelijk en grappig. Bevallingen doen we alleen, feedback is altijd goed en de baby's zijn om op te eten!

Zondag 26 februari

Ndaware tea Estate.

Wat n dagje! Abdou vroeg of we eens mee wilden gaan naar één van de grootste theeplantages ter wereld. Alleen al omdat het met de brommer was waren Bie en ik enthousiast. En dus vertrokken we met 2 brommers en 6 mensen voor een rit van 1,5uur.

Na een serieuze klim in de bergen reden we de immense plantages tegemoet. Wat een zicht!

We mochten er op de thee bij de Moslim familie van den Abdou, echt hele sympathieke mensen. Moslims zijn hier in Cameroon duidelijk welgestelder dan katholieken.

Het hele dorp was tewerkgesteld in de theesector, kan ook moeilijk anders want zover het oog kon rijken zag je overal theeplantjes, het bedrijf werd gerund door één stinkend rijke eigenaar. Zonder problemen zijn we zijn fabriek, huis en eigendom mogen gaan bewonderen. Aangezien het zondag was lag de productie stil maar bij zijn thuis hadden we meer geluk.

Hij had gewoon een privédierentuin! Pythons, koeien, paarden, pauwen, struisvogels, beboons en chimpansees! Ik was in de zevende hemel want we waren nog ni tegoei van de brommer of Billy liep me al tegemoet en stak zijn armpjes naar mij uit. Er liepen gewoon 4 chimpansees vrij rond en ze waren zo tam en lief. Voor Bie wel wat minder want Billy viel haar voeten aan...misschien een gevolg van al meer dan een week geen waterJ

Erna bezochten we ook de teeserres en velden.

De nonkel van Abdou vroeg of we ook eens wouden komen paardrijden, natuurlijk! Wat staat er ons nog allemaal te wachten.

Vandaag komt Betilda ons leren om een specialiteit te maken, kip met groentjes en foefoe.

Smakelijk!