Op goede vrijdag heeft onze lieven Heer ons een cadeau’tje gegeven. Er was een vrouw in arbeid van een eerste kindje. Op het einde van onze shift stond ze volledig en konden we beginnen te persen. Zoals bij elke primi ging dat gepaard met bloed, zweet en tranen. Toen ze eindelijk beviel riep de vroedvrouw; ‘hold her tummy! There’s a second one inside!’ Dus Ariane vliegt op hare buik, en ik ging ondertussen met het eerste kindje naar de babytafel. Het eerste kindje woog 1750 gr dus nu wachten op het tweede. 2 uur later liet ook zij haar hoofdje zien, een meisje van 1550 gr. What a blessing dachten wij! Maar de vrouw was er minder mee opgezet… 19, alleenstaand en onverwachts een tweeling… that’s African life!

Shisong Weekend

Een paar uur later, in de gietende regen, ontvingen we onze Shisong friends met open armen! Vake en Michael waren ook meegekomen, wat ons heel gelukkig maakte aangezien ze een grote lading eten en brieven uit België bij hadden voor ons. We hadden een heel weekend gepland. Die vrijdag avond zijn we Khaté Khaté gaan eten bij Rita in een restaurantje dat we nog maar pas ontdekt hebben… het was HEERLIJK! Alleen wat onwennig voor Vake en Michael om met hun handen te eten, daarna zijn we nog iets gaan drinken en dan maar snel ons bedje in.

De volgende ochtend zijn we in de kantine gaan eten… we kregen een privékamertje en ze hadden een heerlijk ontbijt klaar gemaakt. Zoals echte gidsen hebben we onze vrienden rondgeleid en we zijn geëindigd in het weeshuisje, waar we met z’n allen met de weesjes gespeeld hebben… echt schattig J

’s avonds is Lucy ons komen leren hoe we ons favoriete afrikaanse gericht klaar moeten maken; Rise, Groundnutsoupe and fried Fish. Het was een succes! Na onze heerlijke maaltijd zijn we afgezakt naar de kerk voor de nachtmis. In de kerk was het pikdonker en iedereen had een kaarsje vast… twas echt gezellig! Na een paar minuten kreeg Ariane ne serieuze spetterpoepaanval waardoor ze naar huis moest wegens gebrek aan sanitaire faciliteiten in de kerk. Jammer dat ze er niet bij was want het was echt een toffe mis, met dansen, zingen, djembé’s en toeters… een spektakel! Daar kunne de Belgische katholieken wel een puntje aan zuigen! Na de lange mis van 3 uur, zijn we naar huis gestrompeld… al dat zitten, rechtstaan, zitten, knielen, dansen, rechtstaan, bidden, offeren… had ons serieus uitgeput.

Op Pasen de volgende dag was het effe België… Inne had overal in huis kleine eitjes verstopt. Dus wij als 2 klein kinderen eitjes rapen, ons weekend kon nimmer stuk! Na onze zoektocht zijn we nog snel gaan ontbijten in de kantine en hebben we terug afscheid genomen van ons bezoek. Ariane was nog altijd nie 100% dus hebben we Pasen op de pot doorgebracht, wat eens iets anders is he…

Om ons afwezigheid van Pasen te compenseren hebben we op Paaswoensdag een party gehouden voor the Staff of the Maternity. We hadden een soort desertenbuffet gemaakt en iedereen is tussen de shiften door bij ons komen eten. Zelfs dokter Dabo en zijn rechterhand Abdou waren gekomen! Mathilda was degene met het minste schaamte… ze was nog maar half binnen, zag de pudding staan en zei: Do I have to eat it with a spoon? Don’t you have some bread, that would be much better! Afrikanen zijn toch zo eerlijk altijd! Schaamte is hier echt onbekend! Maar het was gezellig!